3 Şubat 2010 Çarşamba

UNUTMADIM,UNUTMAYACAĞIM...

04.02.2007... Kimi için iyi kimi için kötü kimi için de hiç bir şey ifade etmeyebilir bu tarih.
Benim için,öfke,nefret,kayıp ve ÖZLEM demek...

Tam 3 yıl öncesinde, gencecik bir kadın, gözleri ışıl ışıl bir anne, dudağındaki sıcacık tebessümle ayrıldı aramızdan... Tenindeki anne kokusu toprak kokusuna karıştı zamansızca. Elbette ki, takdir Allah'tandır,geldiyse ölüm kapımıza. Yazısı bu kadarmış deriz. Ama bazen de o yazıyı kısalatır birileri biz istemeden. Hatanın adı ecel mi olur o zaman yoksa dikkatsizlik mi, yeter mi savunmaya bilmiyorum. Ama, şunu biliyorum ki yüreklerdeki ateş körüklenir, "doktor hatası" dendikçe. Geri de gözü yaşlı bir anne ve isyan etmesini bile bilmeyen bir çocuk kalır, kalbindeki ana acısıyla...Daha, hasreti, terk edilmeyi,aşk acısını,hayal kırıklığını bilmeden yaşamıştır annesinin yokluğundan kalan acıyı...

Şimdi sadece çerçevelenmiş,sınırlı hatıralarla büyüyecek bu çocuk,bir daha hiç "anne" diyemeden.

Bu anne,bir daha hasta olduğunda bekleyemeyecek kızını başucunda,okula götüremeyecek elinden tutup,dinleyemeyecek ilk aşkını,düzeltemeyecek duvağıını düğününde ve diyemeyecek kızına "gördüğüm en güzel gelinsin" diye...

Ve bunların hepsi neden biliyormusun? Sadece bir hata yüzünden. Bir doktorun, kendi doğruları için yaptığı bir hata yüzünden,değişti bugün hayatlar. Hep de asla telafisi olmayan hatalar...

3 yıl önce, Bursa'daki özel bir hastane de basit bir kist ameliyatı için yürüyerek girdiği hastaneden kucaklarda çıktı Özlem Bengi. Prof. Dr. Şakir Küçükkörmükçü tarafından yapılan operasyon hatayla sonuçlandı. Detayları okumanız içinse aşağıdaki linkleri paylaşıyorum sizlerle.

Tek hatası da bu değil doktorun. Aynı zamanlar da, 23 yaşında genç bir kızın yine hatayla rahmini parçalayarak, anne olmasını engelliyor.

Ben, ameliyatı yapan doktora maille duygularımı zaten ifade ettim. Ona şunu söylüyorum : "İnsanlar, kullar tarafından affedilmeden Tanrı huzuruna çıktıları zaman,Tanrı tarafından da affedilmiyorlar. Ben ve Özlem Bengi'yi seven hiç kimse sizi affetmeyeceğiz.Hatta bu genç kızın ailesi de sizi affetmeyecek. Ve siz bu hakla Tanrı huzuruna çıkacaksınız. Asla rahat uyumayın..."


Biliyorum ki, burada bunları yazmak,bunları paylaşmak hiçbirşeyi değiştirmeyecek. Ne mezar taşına "haksız yere öldü" denmesi ne de bu sözlerin söylenmesi, gideni geri getirmeyecek. Ama şu yazı 1 kişi tarafınan bile okunsa,1 kişiye bile ulaşsa belki sadece birazcık olsun, vicdanımı rahatlatacak... İçimdeki öfkeyi biraz daha atmış olacağım belki,bitmeyeceğini bilsemde...

SENİ ÇOK SEVİYORUM ÖZLEM ABLACIM...


http://www.hurriyet.com.tr/gundem/5998516.asp

http://www.doktormagdurlari.com/magdurlar/Levent%20Kirezci.htm

http://baybul.com/genel-konular/199691-hastanede-supheli-olume-savcilik-sorusturmasi.html